Prolog

Droga Chloe...

Długopis przestał pisać w najmniej odpowiednim momencie. Zerknąłem na niego zirytowany i wziąłem kilka głębszych wdechów, rozpaczliwie szukając kartki, na której mógłbym go rozpisać. W końcu odwróciłem się i zobaczyłem plik papierów, jakie zostawiła Katie. Podniosłem się i nie patrząc nawet, co to jest, wyrwałem kawałek. Pochyliłem się ponownie nad stołem, bazgrząc po papierze. Akurat w momencie, w którym miałem się poddać - zadziałał. Byłem na niego zły, że to zrobił, ale bardziej byłem wściekły na siebie, że nie wiedziałem, co mam dalej napisać.
Każde słowo wydawało mi się takie puste z tym, co działo się w mojej głowie. Gdybym pisał dwie godziny, a nawet dłużej, nigdy nie przelałbym na kartkę wszystkich swoich odczuć. To wszystko zaczynało mnie irytować. Byłem już tak wykończony, że nie byłem w stanie napisać zwykłego listu, chociaż dobrze wiedziałem, że nie był zwykły. Żaden list skierowany do niej nie mógł taki być.
Westchnąłem głęboko i uniosłem głowę, patrząc na swoje odbicie w lustrze. Lampki przymocowane dookoła ramy brutalnie oświetlały moją twarz. Patrzył na mnie ten sam człowiek co wczoraj czy przedwczoraj. Jednak nie porównywał się z osobą sprzed kilku tygodni. To był zupełnie inny człowiek, ktoś, kogo miałem dość, ale nie umiałem się z nim uporać.
- Zaraz zaczynamy - usłyszałem głos z korytarza i westchnąłem głęboko. - Przygotuj się!
Zerknąłem ponownie na kartkę. Dwa słowa. Czy tyle jej wystarczy? Czy zrozumie, jeśli dostanie moją odpowiedź tylko z tymi dwoma słowami? Zadrżałem, ponownie przykładając długopis do kartki. Nie mogłem tego tak zostawić.

Przepraszam.

Nie byłem pewien, czy chciałem to napisać, ale w chwili, gdy to zrobiłem, na tusz spadła kropla łzy z mojego oka. Zagryzłem mocno dolną wargę i usłyszałem walenie do drzwi.

- Justin, wchodzimy na plan - powiedział ostrym tonem Jacob. 

Zdenerwowany, podarłem kartkę, wrzucając ją do kosza. Miałem w głowie mętlik i postanowiłem uporać się z tym później. 

Rzuciłem kątem oka na scenariusz. Tylko jedna scena, co oznaczało szybką akcję. Zważywszy na to, że zaczynaliśmy od razu od kulminacji, więc nie było żadnych niepotrzebnych gierek wstępnych. Miałem nadzieję, że Katie jest już naga.

Jeszcze raz rzuciłem spojrzenie facetowi z lustra.
- Jesteś skończonym dupkiem - syknąłem z odrazą.
Przeczesałem dłonią włosy, po czym szybko wyszedłem z pokoju. Jacob uniósł brew, przyglądając mi się.
- Napij się wody, wyglądasz jak siedem nieszczęść - prychnął. - Nagrywamy dla prestiżowej strony internetowej i możemy za to zgarnąć naprawdę niezłe pieniądze, więc do jasnej cholery, skup się.
- Dobrze.
Kiwnąłem głową i wziąłem od niego butelkę, upijając łyk. Przymknąłem oczy, starając się zapomnieć przez chwilę o tym, co miałem zamiar znowu zrobić. Na siłę przywoływałem do wyobraźni obrazy sprzed kilku dni, kiedy czułem się naprawdę szczęśliwy. Jacob nagle klepnął mnie w ramię, więc szybko się ocknąłem. Posłał mi wrogie spojrzenie, na które się skrzywiłem, ale nic już nie powiedziałem.
Ruszyłem za nim, przypominając sobie, że jestem przecież nikim więcej jak pieprzoną gwiazdą porno.